Als voormalig tikgeit bij de NOS Ondertiteling werd ik door de komst van de computer min of meer overbodig. Gelukkig was diezelfde computer de reden voor een nieuwgeboren interesse. En dan met name in 1984, toen ik van een groot saai zwart scherm met lelijke groene letters ineens naar het aandoenlijke maar o zo effectieve kleine Macintosh Classic-je ging. In die tijd revolutionair, het What You See Is What You Get principe waarbij je de letters die je typte zomaar op je beeldscherm zag verschijnen zoals ze er op papier uit gingen zien. Wat een verschil! En dan die muis! En die prullenmand, geniaal! Het was love at first sight. En die liefde is nooit verdwenen, en gaandeweg ging ik me meer verdiepen in dat bijzondere Appletje en wat er allemaal “onder de motorkap” gaande was. 

Al doende leert men en zo heb ik heel wat jaren ervaring opgedaan. Van tekstverwerken tot DTP-en, van spreadsheets tot database programmeren, de meest uiteenlopende programma’s heb ik leren kennen. En natuurlijk ook alles zelf doen, zelf installeren, zelf fouten maken want dat hoort er ook bij.

​

In al die jaren heeft mijn liefde voor Apple wat ups en downs gehad, met de komst van de iMac als hoogtepunt (internet! een DVD-speler!) en natuurlijk de iPhone: wie kan er nog zonder z’n mobieltje? Er staan nog heel wat Apple producten op m’n verlanglijstje maar m’n verzameling is al behoorlijk uitgebreid ;-) Dieptepunten zijn er natuurlijk ook zoals in elke goede relatie. Ik merkte dat de komst van iCloud (destijds .mac) wel heel slim bedoeld was, maar bepaalde dingen er niet handiger op maakte. Ook het vernieuwen van vertrouwde programma’s leverde niet altijd verbetering op. De eens zo gebruikersvriendelijke Apple werd een onhandelbare puber.